Wydawnictwo: Sine Qua Non 
Liczba stron: 477
Cykl wydawniczy: - 
Autor: Mark Blake  
Ocena: 8/10 



 

Trzy lata już minęły, jak jeden dzień... Ale zaraz, zaraz. Kiedy? Pamiętam moment, gdy jako szóstoklasista założyłem tego bloga i właściwie nie widziałem jako takiej przyszłości w tym co robię. To miało być krótkotrwałe zajęcie na wakacje, a tymczasem siedzę w tym już ponad trzy lata. Moje pisanie było pierwotnie na bardzo niskim poziomie, jednakże z wpisu, na wpis zacząłem coraz bardziej kształtować mój styl i poprawność języka. 

W tym wspomnieniowym poście chciałbym przede wszystkim podziękować wszystkim osobom, które przez te trzy lata przewinęły się Kulturę... W szczególności zaś tym 127 osobom z licznika obserwatorów, którzy stale tu bywają. Dziękuję z całego serca, możliwe, że bez Was nie pisałbym teraz, tylko rzucił to już dawno temu.

Specjalnie z okazji urodzin przygotowałem krótką oś czasu, która przedstawia najważniejsze etapy kształtowania Kultury według Michała, aż do obecnego momentu. 

8 czerwca 2012 r. - utworzenie bloga, jeszcze pod nazwą Magia książek. Ukazuje się pierwszy post - opowieść o zupełnie nieznanej książce, zupełnie nieznanego autora. Zero odgłosu. 

lipiec 2012 r. - pojawiają się pierwsze komentarze i pierwsi obserwatorzy.

październik 2012 r. - ogłoszenie pierwszego konkursu. Okazja zacna - 1000 wyświetleń i 10 obserwatorów. 

listopad 2012 r. - pokazuję biblioteczkę i "relacjonuję" pierwsze wydarzenie - Falkon 2012. 

styczeń/luty 2013 r. - zawiązanie pierwszej współpracy recenzenckiej. Recenzja pełna emocji, bo przecież dostałem coś za darmo. 

sierpień 2013 r. - kolejny konkurs, kolejne współprace. 

listopad 2013 r. - pierwsza poważna relacja (Falkon 2013) + kolejny konkurs

W 2013 roku wydłużyłem recenzje, nawiązałem wiele, utrzymujących się do dzisiaj współprac i zmieniałem nazwę bloga na Kultura według Michała. 

rok 2014 - pojawiają się nowe serie, a co za tym idzie, blog przestaje gościć tylko moli książkowych. Pojawiają się relacje i recenzje z prawdziwego zdarzenia. 
rok 2015 - trwa cały czas. Nieustannie się rozwijam. Ostatnio zaprojektowałem logo dla bloga, planuję cały czas udoskonalać Kulturę według Michała i otwierać się na świat. Myślę, że mi w tym pomożecie :)
Nieważnie, czy czytasz mnie od dawna, czy poznałeś dopiero dzisiaj. Dla mnie i tak jesteś wyjątkowym człowiekiem i dziękuję Ci za to najserdeczniej drogi czytelniku. W ramach tego już na początku lipca organizuję konkurs z masą ciekawych nagród.

Jeszcze raz dziękuję!
Michał Oleksa 

Wszystkie zdjęcia pochodzą z archiwum Teatru Starego w Lublinie, chyba że wskażę inaczej

Młode polskie społeczeństwo nadal nie jest przekonane co do historii naszego kraju. Kojarzy się to im tylko z nudnymi wydarzeniami i trudnymi do zapamiętania datami, które nic nie wniosą do życia. Na przeciw nim wychodzi beletrystyka, oferująca wiele form ciekawego przekazywania wydarzeń z minionych epok. Do twórców tego typu literatury, kilka lat temu, dołączyła Elżbieta Cherezińska - kołobrzeżanka, którą od zawsze fascynowała historia, i która postanowiła opowiedzieć o niej w jak najbardziej przystępny sposób. 

Książki Cherezińskiej już wielokrotnie recenzowałem. Czy to przy okazji "Korony Śniegu i Krwi" i jej kontynuacji, traktujących o Polsce, czasów Wielkiego Rozbicia Dzielnicowego. Jak również przy "Legionie", opisującym zmagania Brygady Świętokrzyskiej podczas II Wojny Światowej. Wszystkie te powieści zaczarowały mnie do tego stopnia, że przy obydwu "Koronach..." byłem święcie przekonany, że czytam dobrą powieść high fantasy, a nie beletryzowaną powieść historyczną. Dlatego też, jak tylko usłyszałem, że w Lublinie odbędzie się spotkanie z jedną z moich ulubionych pisarek, uśmiech zagościł na twarzy, a serce radowało się przez cały czas oczekiwania. 

Wtorek, dwunasty maja. Teatr Stary w Lublinie. Godzina dziewiętnasta. Przekraczam próg niezwykle klimatycznego miejsca spotkania. Wchodzę do sali i zajmuję miejsce w pierwszym rzędzie. Na drewnianą scenę, oświetloną dziesiątkami świateł wkracza Łukasz Drewniak - prowadzący. Krótko opowiada o własnych wrażeniach po przeczytaniu książek gościa wieczoru. Padają słowa: "Panie i Panowie! Elżbieta Cherezińska!". Pisarka zajmuje swoje miejsce i rozpoczyna się prawie dwuipółgodzinny dialog. 

Fot. Teatr Stary w Lublinie

Fot. Teatr Stary w Lublinie

Bardzo spodobała mi się forma całego spotkania, gdyż nie ograniczało się ono tylko do formuły "pytanie - odpowiedź", ale przekształciło się w rozmowę, której świadkami byli zgromadzeni czytelnicy. Miłym urozmaiceniem było również czytanie fragmentów książek, autorstwa Elżbiety Cherezińskiej, w przerwach pomiędzy prowadzonym dialogiem. Jestem również pełen podziwu dla Łukasza Drewniaka, za dokładne przygotowane się do prowadzenia spotkania. Zadawał on bardzo głębokie i wyczerpujące pytania, z których można było wyłapać dużą ilość informacji, bezcennych dla prawdziwego fana twórczości gościa wieczoru. 

Dlaczego język "Korony..." nie jest archaizowany? Kto, lub co inspiruje Cherezińską? Dlaczego akurat okres Rozbicia Dzielnicowego? Co daje człowiekowi historia? Jakie są dalsze plany czytelnicze? Na te i na wiele innych pytań odpowiedź uzyskałem właśnie dzięki relacjonowanemu spotkaniu. 

Podsumowując. Spotkanie zarówno pod względem organizacyjnym, jak i pod aspektem wyczerpanego tematu wypadło bardzo dobrze. Zastrzeżenie mam tylko, gdyż pomimo trwającej ponad dwie godziny rozmowy, w dusznym teatrze, nie włączono klimatyzacji. Pod koniec nie było już dość przyjemnie.    Oczywiście znalazł się również czas na dyskusję ze zgromadzoną publicznością, a całość uwieńczyły gromkie oklaski i podpisanie książek. 

I tu pojawiam się ja. Jako pierwszy biegnę w stronę sceny ze stertą powieści w rękach :) Najważniejsze zadanie wieczoru - zdobyć autograf Cherezińskiej, zostało wykonane, co możecie zaobserwować na poniższych zdjęciach. 

Słaba jakość, ale liczy się fakt :)

Są! A oprócz tego jeszcze "Saga Sigrun"