Przyjaźń. Więź, której wiele osób doświadcza, ale również i odrzuca. Ta niesamowita relacja z drugim człowiekiem na stałe łączy ze sobą ludzi sprawiając, że zaczynają się traktować jak rodzeństwo. Są zawsze tam, gdzie są potrzebni, słuchają, rozumieją. Właśnie przyjaźń jest jednym z głównych motywów w najnowszej powieści Moniki A. Oleksa pt. "Niebo w kruszonce". A to wszystko zza sklepowej lady, w scenerii pięknego Lublina.
Renata żyje w przekonaniu, że los nie szykuje już dla niej większych niespodzianek. Pracuje w małym osiedlowym sklepie, lubi swoją pracę, w której może obserwować powolne życie jednego z lubelskich osiedli. Ma dom, rodzinę i uporządkowane życie, które zostaje zaburzone przez nagły wyjazd męża do pracy za granicę. Jak poradzi sobie bez Staszka, który zawsze przy niej był?
"Niebo w kruszonce" nieco różni się od pozostałych książek autorki. Tym razem powieść nie jest poświęcona konkretnemu problemowi (tak jak w przypadku - "Samotność ma twoje imię"); nie jest to również pewnego rodzaju metafizyczna opowieść o miłości ("Miłość w kasztanie zaklęta"). Nowa książka Moniki A. Oleksa skupia się na ludzkiej codzienności, obrazując zwykłe-niezwykłe życie wielu bohaterów, które z pewnością niejednokrotnie zaskoczy czytelnika. To bardzo ciekawe, barwne postacie, a każda z nich ma do opowiedzenia własną, niepowtarzalną historię.
Powieść wciąga, porywa czytelnika w swój niezwykły lecz jednocześnie codzienny świat. Jest napisana lekkim i przystępnym językiem, często jednak poetyzowanym przez co całość nabiera bardziej wyrafinowanego charakteru, a w swojej lekkości odkrywa przed nami ogromną mądrość oraz przekazuje dobre wzorce. To wszystko przechodzi w nas, cały ten przekaz, emocje i problemy bohaterów, z którymi się identyfikujemy oraz świat, który zaczynamy dostrzegać jako swój własny.
Kolejną ważną kwestią, o której należy wspomnieć jest fakt, że w "Niebie w kruszonce" autorka obala wiele stereotypów, lecz także opisuje poważne problemy społeczne takie jak: emigracja zarobkowa, przemoc w rodzinie, czy alkoholizm. Żadnym z nich nie zajmuje się głębiej (tak jak przy powieści "Samotność ma twoje imię") ale dotyka ich i poprzez bohaterów sprawia, że czytelnik doświadcza wynikających z nich konsekwencji.
Jedynym aspektem "Nieba w kruszonce", który mi się nie spodobał jest zbyt dokładny sposób w jaki autorka przedstawia i opisuje niektóre zdarzenia. W pewnym momentach również niepotrzebnie pojawiają się nazwy firm, czy sklepów, w wielu przypadkach dających się zastąpić neutralnymi określeniami (przykład OBI -> market budowlany).
"Niebo w kruszonce" to niezwykła powieść w bardzo ciekawy sposób opisująca codzienną rzeczywistość. Pisarka lekkim piórem zabiera nas w podróż po pięknym Lublinie oraz urokliwym Nałęczowie. Książka ani przez chwilę nie nudzi; za to wciąga i pochłania czytelnika sprawiając, że nawet po zakończonej lekturze nie sposób o niej zapomnieć, gdyż cały czas żyjemy jej historią.
"Niebo w kruszonce" nieco różni się od pozostałych książek autorki. Tym razem powieść nie jest poświęcona konkretnemu problemowi (tak jak w przypadku - "Samotność ma twoje imię"); nie jest to również pewnego rodzaju metafizyczna opowieść o miłości ("Miłość w kasztanie zaklęta"). Nowa książka Moniki A. Oleksa skupia się na ludzkiej codzienności, obrazując zwykłe-niezwykłe życie wielu bohaterów, które z pewnością niejednokrotnie zaskoczy czytelnika. To bardzo ciekawe, barwne postacie, a każda z nich ma do opowiedzenia własną, niepowtarzalną historię.
Powieść wciąga, porywa czytelnika w swój niezwykły lecz jednocześnie codzienny świat. Jest napisana lekkim i przystępnym językiem, często jednak poetyzowanym przez co całość nabiera bardziej wyrafinowanego charakteru, a w swojej lekkości odkrywa przed nami ogromną mądrość oraz przekazuje dobre wzorce. To wszystko przechodzi w nas, cały ten przekaz, emocje i problemy bohaterów, z którymi się identyfikujemy oraz świat, który zaczynamy dostrzegać jako swój własny.
Kolejną ważną kwestią, o której należy wspomnieć jest fakt, że w "Niebie w kruszonce" autorka obala wiele stereotypów, lecz także opisuje poważne problemy społeczne takie jak: emigracja zarobkowa, przemoc w rodzinie, czy alkoholizm. Żadnym z nich nie zajmuje się głębiej (tak jak przy powieści "Samotność ma twoje imię") ale dotyka ich i poprzez bohaterów sprawia, że czytelnik doświadcza wynikających z nich konsekwencji.
Jedynym aspektem "Nieba w kruszonce", który mi się nie spodobał jest zbyt dokładny sposób w jaki autorka przedstawia i opisuje niektóre zdarzenia. W pewnym momentach również niepotrzebnie pojawiają się nazwy firm, czy sklepów, w wielu przypadkach dających się zastąpić neutralnymi określeniami (przykład OBI -> market budowlany).
"Niebo w kruszonce" to niezwykła powieść w bardzo ciekawy sposób opisująca codzienną rzeczywistość. Pisarka lekkim piórem zabiera nas w podróż po pięknym Lublinie oraz urokliwym Nałęczowie. Książka ani przez chwilę nie nudzi; za to wciąga i pochłania czytelnika sprawiając, że nawet po zakończonej lekturze nie sposób o niej zapomnieć, gdyż cały czas żyjemy jej historią.
Obiektywnym głosem o rodzinnym piórze
Michał Oleksa
2016
Blog Kultura według Michała jest patronem medialnym powieści "Niebo w Kruszonce",
a za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka.
"Niebo w kruszonce" Moniki, jest moją czwartą z kolei przeczytaną książką. Na początku przeżyłam lekkie rozczarowanie - bo co takiego można pisać o życiu pań ekspedientek z osiedlowego sklepu? Okazało się, że jednak można!!! To też są ludzie, mają swoje życie a w nim probkemy, troski, radości, plany...
OdpowiedzUsuńA książka?
Zaskoczyła mnie bardzo, ponieważ odnalazłam w niej elementy swojego życia i nie była to akurat ta jasna strona. Była to ciemna strona życia, a właściwie życie w cieniu problemów alkoholowych " głowy" rodziny.
Wiele lat zmagałam się z tymi problemami ale nie umiałam ich nazwać.
Monika bardzo trafnie to ujęła pisząc:" Nałóg. Podstępna hydra, które po ucięciu głowy natychmiast wyrasta kolejna. Choroba, która dotyka całe rodziny i przy której, paradoksalnie, najbardziej cierpią ci będący obok".
Tak właśnie jest, tylko bardzo rzadko ktoś interesuje się tymi obok...a są nimi dzieci i mąż/żona , czasami skrzywdzeni na całe życie...
***************
Książka ma szereg rad jak żyć i jakim być w życiu. Dla młodych dziewczyn:
" Jesteś ładna, a przede wszystkim jesteś mądra. Nie chowaj tego, tylko uczyń swoim atutem, a wtedy ludzie będą cię traktować poważnie. Uroda wcześniej czy później przeminie, ale to, co będziesz miała tutaj- wskazała na głowę, a potem przesunęła rękę na serce - i tutaj, zostanie w tobie na zawsze i nikt ci tego nie odbierze"
Dla dorosłych, którzy uczestniczą w " wyścigu szczurów":
" całe życie składa się z takich nocy i dni, wypelnionych zabieganiem i szarpaniną o rzeczy zupełnie nieistotne, a przecież tak naprawdę ważne są w tych, zdawałoby się, szarych i monotonnych dniach szczegóły i drobiazgi, dzięki którym ta cała wędrówka tutaj ma sens. Małe chwile szczęścia łapane w przelocie i zatrzymane w pamięci"
********************
Ksiażką jest też minimum kulinarnym, jest przepis na danie z łososia z makaronem- dla zupełnych " analfabetów kulinarnych" i " słomianych wdowców"
Książką można się delektować jak nałęczowską delicją w kawiarni Ewelina w Nałęczowie...tylko...dlaczego tak szybko się kończą?
Delicja i Niebo w kruszonce....